Βιογραφικά Ομιλητών Εκδήλωσης

Δείτε τα βιογραφικά των ομιλητών της εκδήλωσης

Έργα τα οποία επιμελήθηκαν μαθητές της σχολής μας.

ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ...

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου, ωρα 6:30 μ.μ.

Ψυχάρη 10, Νέο Ψυχικό

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού και του ΟΚΑΠΑ

Ομιλητές: Δ. Δασκαλόπουλος, ποιητής, βιβλιογράφος, επίτιμος διδάκτωρ ΑΠΘ.

Ν. Παρίσης, φιλόλογος,συγγραφέας,κριτικός λογοτεχνίας.

Ο συνθέτης Θοδωρής Οικονόμου ερμηνεύει δικές του,πρωτότυπες μελοποιήσεις καβαφικών ποιημάτων.

Οι χορωδίες της Σχολής πλαισιώνουν την εκδήλωση με συνθέσεις του Τάσου Καρακατσάνη και άλλων δημιουργών.

Σύμβουλος εκδήλωσης : Μ. Μιχαηλίδης, φιλόλογος, συγγραφέας.

Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται από το περιοδικό «Οδός Πανός», Τεύχος 9, Απρίλιος-Ιούνιος 1983. Χαρίκλεια Valieri-Καβάφη

«Ημουν έξη ετών όταν έχασα τον πατέρα μου και εγκαταλείψαμε το Κάιρο για την Αλεξάνδρεια. Μέχρι τότε δεν είχα γνωρίσει την οικογένεια του πατέρα μου. Μόνο μια εικόνα αφηρημένη διατηρούσα που παρίστανε Χριστούγεννα με δώρα, που μου έρχονταν από την Αλεξάνδρεια. Μεγάλες κούκλες και ζώα από βελούδο.

«Το έκνομο στην ποίηση του Καβάφη» - Βασίλης Λαδάς

«Την αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις την έδωσαν τέσσερα από τα «Ατελή ποιήματα», που εκδόθηκαν με τη φροντίδα της κυρίας Lavagnini, στις εκδόσεις «Εστία»: το υπ' αριθμόν 1, που άρχισε να σχεδιάζεται το 1918 με προσωρινό τίτλο «Η είδηση της εφημερίδας»· το υπ' αριθμόν 23, του 1927, με τίτλο «Εγκλημα»· το υπ' αριθμόν 25, του 1929, με τίτλο «Τιγρανόκερτα»· και το υπ' αριθμόν 29, του 1931, με τίτλο «Συντροφιά από τέσσερις». Στα τρία από αυτά τα ποιήματα, στα υπ' αριθμόν 1, 23, 29, οι πρωταγωνιστές είναι νέοι που ανοιχτά παρανομούν κι αν συλληφθούν, θα φυλακισθούν. Στο υπ' αριθμόν 25, «Τιγρανόκερτα», ο νέος κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. Είναι ηθοποιός, γλεντά κι αν ξεμείνει από λεφτά, θα εκδοθεί επί χρήμασι.

«Ο Καβάφης και τα Μάρμαρα του Παρθενώνα» - Κ.Π. Καβάφης

Ο Καβάφης γράφει και σχολιάζει το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα, των λεγόμενων «Ελγινείων Μαρμάρων».

«Ο Καβάφης άνθρωπος του πλήθους» - Ι.Α. Σαρεγιάννης (δημ.1946)

---

...the very obvious truth, that the deepest quality of a work of art

will be the quality of the mind of the producer

HENRY JAMES

«Ο Απατηλός Γέρος» - Στρατής Τσίρκας

ΑΠΟ ΤΑ 1911 ΩΣ ΤΑ 1933

«Θα ήταν, φαντάζουμαι, σε στιγμές μεγάλης ποιητικής ευαισθησίας και συγκινημένου θαυμασμού, όταν ο κ. Γ. Σεφέρης όρισε το αλεξαντρινό στοιχείο στον Καβάφη παρομοιάζοντάς τον με τον απατηλό γέρο της αλεξαντρινής θάλασσας, τον Πρωτέα, που ολοένα ξέφευγε αλλάζοντας μορφές. «Γι' αυτό», πρόσθετε αμέσως, «πρέπει να φυλαγόμαστε, με πολλή περίσκεψη, όχι μόνο από τη δική μας ροπή να παρασυρθούμε στα πράγματα που μας αρέσουν, αλλά και από το να παίρνουμε πάντα τοις μετρητοίς την επιφανειακή σημασία των λόγων ή των διαλεκτικών τεχνασμάτων του Καβάφη» (1).

«Η τόλμη του Καβάφη και οι προκαταλήψεις για το έργο του» - Μίμης Σουλιώτης

«Η εποχή που ο Κ. Π. Καβάφης κινδύνευε από τις επικρίσεις και τις λοιδορίες των πολεμίων του παρήλθε ανεπιστρεπτί και ο ποιητής έχει πολιτογραφηθεί στην εκλεκτή χορεία των δημιουργών που κινδυνεύουν μόνο από τους θαυμαστές και τους υποστηρικτές τους. Ακριβώς η ανεπιφύλακτη αποδοχή του ως μείζονος ποιητή παγιώνει στην αναγνωστική μας συνείδηση όλες τις προκαταλήψεις όσες έχουμε εκθρέψει κατά την αναστροφή μας με το έργο του: αν είχαμε λ.χ. την εντύπωση ότι ο Καβάφης είναι «τολμηρός» επειδή παρουσιάζει τον «ανορθόδοξο έρωτα» στην ποίησή του, η καθολική του αναγνώριση μάς παρασύρει να πιστέψουμε ότι σωστά τον τιμούμε για την ερωτική του κυρίως «τόλμη» (η οποία κατά κανόνα συσκοτίζει την ποιητική).

Η παγκοσμιότητα της ποίησης του Καβάφη» - Νάσος Βαγενάς

«Κανένας ίσως έλληνας ποιητής δεν υπήρξε τόσο καλός κριτικός αναγνώστης του έργου του όσο ο Καβάφης. Η φράση «ο Καβάφης είναι ποιητής του μέλλοντος», την οποία διοχέτευε εντέχνως στο ευρύτερο κοινό μέσω του στενού περιβάλλοντος των θαυμαστών του, υπαγορευόταν ­ είναι φανερό ­ λιγότερο από ματαιοδοξία και περισσότερο από την επίγνωση ότι θα ερχόταν μια εποχή που η ασύμβατη με τα ποιητικά δεδομένα του καιρού του ποίησή του θα επιβαλλόταν ως μεγάλη ποίηση, όχι μόνο μέσα στο περιορισμένο νεοελληνικό πλαίσιο.

«Η αρχιτεκτονική της καβαφικής κόλασης» - Δ. Φιλιππίδης

«Τα σκηνικά του Καβάφη, που πλαισιώνουν όσα ποιήματα αναφέρονται στις βιωμένες «έκνομες ηδονές» του, παρουσιάζουν ορισμένα αυτονόητα χαρακτηριστικά. Πρόκειται για συγκεκριμένους χώρους που περιγράφονται πολλές φορές και πάντα με τους ίδιους όρους. Ανήκουν στο νυχτερινό τοπίο της σύγχρονης πόλης που ποτέ δεν θα αναφερθεί με το όνομά της. Τα ανώνυμα στέκια της, χαμαιτυπεία και λαϊκά καφενεία, και τα κρυφά της νοικιασμένα δωμάτια, όπου ολοκληρώνονται όσοι εφήμεροι, «ασύμβατοι» έρωτες διηγείται, συνθέτουν ένα εξίσου ανώνυμο, απρόσωπο περιβάλλον χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:

«Ένας κύκλος Γερμανών Αλεξανδρινών» - Σπύρος Μοσκόβου

Ο ποιητής Γιόαχιμ Σαρτόριους στα βήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη

«Έκρηξη Καβάφη στη Ρωσία» - Μικέλα Χαρτουλάρη

---

«Στις αίθουσες των Πανεπιστημίων, στα σπίτια των ποιητών, στα μεγάλα βιβλιοπωλεία και στο Ίντερνετ, η Ρωσία υποκλίνεται στη σπουδαιότητα του Κωνσταντίνου Καβάφη, που κάνει θραύση ακόμα και μεταξύ των νεώτερων γενεών. Στο κέντρο αυτού του στροβίλου, ένα ξεχωριστό βιβλίο: Η «Ρωσική Καβαφειάδα», που συγκεντρώνει για πρώτη φορά όλα τα ποιήματα του μεγάλου Αλεξανδρινού και μελετήματα των Ρώσων ακαδημαϊκών, ποιητών και μεταφραστών, εγκαινιάζει μια νέα εκδοτική πρόταση, για την ευρύτερη προώθηση των ελληνικών γραμμάτων.

«Αλεξανδρινού Αναδιφήσεις» - Μάρη Θεοδοσοπούλου Ένα «πανοπτικόν» των πρόσφατων καβαφικών εκδόσεων

«Τελικά, όποτε ένα έτος κηρύσσεται επισήμως επετειακό, λες και πέφτει περονόσπορος, ούτε μία έκδοση δεν γίνεται πέραν ορισμένων εκ του προχείρου, προς απορρόφηση των προβλεπομένων για την περίπτωση κονδυλίων.

ΝΑΣΟΣ ΒΑΓΕΝΑΣ: Η ειρωνική γλώσσα του Καβάφη

…Θα πρέπει λοιπόν κάπου αλλού να βρίσκεται η πηγή της συγκίνησης στην ποίηση του Καβάφη. Και δε νομίζω ότι θα ήταν λάθος, αν την αναζητούσαμε στην καβαφική χρήση της ειρωνείας. Είναι η ειρωνεία, χάρη στην οποία η γλώσσα του Καβάφη μεταδίδει συγκίνηση. Ο Σεφέρης όταν παρατηρεί πως τα ποιήματα του Καβάφη τραβούν τη συγκίνηση δια του κενού, προσανατολίζεται προς την κύρια πηγή της, μολονότι δεν κατορθώνει να την εντοπίσει.

Γ. Π. Σαββίδης: Η πολιτική αίσθηση στον Καβάφη, 1967

…Για να ξαναγυρίσουμε στον Καβάφη: προκειμένου, σώνει και καλά, να βασιστούμε σε μια μαρτυρία εξωτερική, προτιμώ να πιστέψω τον άγγλο μυθιστοριογράφο Ε. Μ. Φόρστερ – αυτόν τον στοχαστικά ευαίσθητο και γνήσια φιλελεύθερο συνομιλητή του Αλεξανδρινού – όταν μας βεβαιώνει, στα 1919, πως ο Καβάφης «ποτέ δεν θα συνθέσει έναν Ύμνο Βασιλικόν ή Βενιζελικόν». Και τον πιστεύω γιατί μπορώ να ελέγξω την μαρτυρία του: Από το 1919 ως το 1933, ο Καβάφης θα δημοσιέψει συνολικά 69 ποιήματα, από τα οποία τουλάχιστον τα μισά μας μεταδίνουν την πολιτική (όχι διόλου την κομματική) αίσθηση του ποιητή…

Στρατή Τσίρκα: Ο Καβάφης και η εποχή του, 1958

…Ο Καβάφης και πριν και μετά τα 1910 εκφράζει την εποχή του, κοιταγμένη μέσα από το πρίσμα ενός τομέα της: του παροικιακού ελληνισμού. Το σύμπλεγμα Πρωτέας-ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών, το μυστικό δηλαδή της επιβίωσης του ελληνισμού της διασποράς, το έκαμε πυρήνα της βιοθεωρίας του, όταν μετάθεσε τις ελπίδες της προέκτασής του μέσα στο χρόνο από το ηθικοκοινωνικό στάδιο στο ποιητικό. Αυτό εξηγεί και το μεγάλο του πόθο να ξαπλωθεί η «Ελληνική Λαλιά» «ως μέσα στην Βακτριανή». Θα εξασφαλιζόνταν μ’ αυτό τον τρόπο το πλήθος των αναγνωστών που δεν έπαψε να ονειρεύεται για το έργο του…

Ι. Α. ΣΑΡΕΓΙΑΝΝΗΣ: Ο Καβάφης άνθρωπος του Πλήθους, 1949

Γιώργος Σεφέρης: Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ, Θ. Σ. ΕΛΙΟΤ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ, 1946

…Ο πιο επίμονος σχολιαστής της ζωής και του έργου του Καβάφη, ο Τίμος Μαλάνος, παρατηρεί: «Έβαλε στους στίχους του μέσα δάνειες φράσεις, ακόμα και χωρία αρχαίων κειμένων αμετάφραστα, όπως θα έκανε ένας συγγραφέας που γράφει μια διατριβή, όχι όμως και ένας ποιητής». Και για να δείξει πόσο κακή είναι αυτή η συνήθεια του Καβάφη, τον παρωδεί στιχουργώντας κομμάτια από τη Σούδα, το Λεξικό. Θα είχε δίκιο. Ο Καβάφης θα μπορούσε να ήταν στιχουργημένη Σούδα, όπως ο Έλιοτ στιχουργημένος Frazer, αν δεν είχαν την ευαισθησία που έχουν. Η ευαισθησία κάνει τον ποιητή. Η διάνοια, η λογική οξύτητα, η μάθηση, είναι γι’ αυτόν πράγματα πολύ σπουδαία, αλλά το θεμέλιο είναι η ευαισθησία. «Είναι ο αισθησιακός συντελεστής της διάνοιας που κάνει τη διαφορά» θα γράψει ο Έλιοτ…Ο τύπος της ευαισθησίας του Καβάφη είναι μια κράση αδιάλυτη αίσθησης, μάθησης και σκέψης. το βασικό στοιχείο της ενότητας του έργου του – αυτό ακριβώς που δεν έχει η Σούδα…

Τέλλος Άγρας: Γραμματολογικά και άλλα, 1933

…Μα τότε; χωρίς μεταφορές, χωρίς επίθετα, χωρίς παρομοιώσεις, πώς ο ερωτοπαθής ποιητής συνθέτει τα εγκώμιά του, - γιατί τα περισσότερα καβαφικά ποιήματα είναι εγκώμια – πώς ζωντανεύει τα «ινδάλματά» του; - Έχει τέσσερις άλλους τρόπους: την περίφραση, την περιγραφή, την υποβλητικήν εικόνα και το ρήμα. Αυτή είν’ όλη η ενάργειά του.

Τίμου Μαλάνου: Ο ποιητής Κ. Π. Καβάφης, 1933

…Υπάρχουν πολλοί που φρονούν, ότι το Καβαφικό έργο δεν έχει καμμιά σχέση ή συγγένεια με τη νεοελληνική ποίηση. Μερικοί μάλιστα, μιλώντας για την τελευταία, αποφεύγουν να κάνουν μνεία του ονόματος του Καβάφη. Και όμως, το έργο αυτό δε μας επιτρέπεται να το θεωρήσουμε έξω απ’ τη νεοελληνική ποίηση. Είμαι της γνώμης ότι βγαίνει μέσ’ απ’ αυτήν, αλλ’ ως αντίδρασή της. Ένας Παλαμάς, λόγου χάρη, το απωθεί. Όμως τον δικαιολογώ. Είναι η αντίθετη ακριβώς όψη της ποιητικής του. Το βρίσκει αντιποιητικό… Τα έργα τους διαφέρουν ριζικά. Ο κοινώς εννοούμενος λυρισμός, η μεγάλη πνοή, η διακοσμημένη ρητορική δεν θα ήταν δυνατό να παραδεχτούν την πεζή έκφραση, την άρνηση της εικόνας, την αποκρουστική, συχνά, λιτότητα…

Αποσπάσματα από τα «ιστορικά» κείμενα του Ξενόπουλου και του Forster με τα οποία ο Καβάφης συστήνεται αντίστοιχα στο πλατύτερο ελληνικό και αγγλοσαξωνικό αναγνωστικό κοινό.

Γρηγόριος Ξενόπουλος: Ένας ποιητής

…Είναι νέος, αλλ’ όχι εις την πρώτην νεότητα. Βαθειά μελαχροινός ως γηγενής της Αιγύπτου, με μαύρον μουστακάκι, με γυαλιά μύωπος, με περιβολής αλεξανδρινού κομψευομένου, αγγλίζουσαν ελαφρότατα, και με φυσιογνωμίαν συμπαθή, η οποία όμως εκ πρώτης όψεως δεν λέγει πολλά πράγματα. Υπό το εξωτερικόν εμπόρου, γλωσσομαθούς κ’ ευγενεστάτου και κοσμικού, κρύπτεται επιμελώς ο φιλόσοφος και ο ποιητής.

Η πορεία της καλλιτεχνικής εξέλιξης και ωρίμανσης του ποιητή αποσπάσματα από το βιογραφικό σημείωμα για τον Καβάφη του Μιχάλη Πιερή στο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τομ.4, τευχ. 12-13, Εκδοτική Αθηνών

Από καλλιτεχνική, πάντως, άποψη, μπορεί να λεχθεί ότι, γενικά, οι πρώτες ποιητικές προσπάθειες του Καβάφη, βρίσκονται κάτω από την άμεση επίδραση του αθηναϊκού ρομαντισμού: καθαρεύουσα γλώσσα, απαισιόδοξη φιλοσοφία, θέματα τυπικά στον πεισιθάνατο αθηναϊκό ρομαντισμό… Η σημαντικότερη, ωστόσο, χρονολογική τομή ως προς την εξέλιξη του καβαφικού έργου, κατά την εποχή αυτή, τοποθετείται στα 1891. Τη χρονιά αυτή ο Καβάφης εκδίδει σε μονόφυλλο το πρώτο πραγματικά αξιόλογο ποίημά του (το Κτίσται)…Στην πραγματικότητα, όλα σχεδόν τα αριστουργήματα της πρώιμης περιόδου της καβαφικής ποίησης, γράφονται κάτω από την επιρροή του συμβολισμού. Πρόκειται για ποιήματα που αγαπήθηκαν και συζητήθηκαν πολύ, όπως τα Κεριά (1893), Στην ίδια Πόλι (1894), Τείχη (1896), Τα Παράθυρα (1897), Περιμένοντας τους Βαρβάρους (1898), Che fece il Gran Rifiuto (1899) και Το Πρώτο Σκαλί (1899). Με τέτοια ποιήματα ο Καβάφης κατορθώνει να ξεπεράσει την εξωτερικότητα, τη ρητορεία, το στόμφο, γνωρίσματα χαρακτηριστικά της εντελώς πρώιμης φάσης της συγγραφικής του ιστορίας κατά την οποία μαθήτευσε στο φαναριωτισμό και στον αθηναϊκό ρομαντισμό…

Η Δε Πόλις Ελάλησεν - Κωνσταντίνος Καβάφης

Ένα σπουδαίο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ-ντοκουμέντο για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή, με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννησή του.


ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο Θοδωρής Οικονόμου και ο Γιώργος Κιμούλης στον ΙΑΝΟ

Ο συνθέτης και πιανίστας Θοδωρής Οικονόμου παρουσιάζει στην καρδιά της Αθήνας, την μουσική του από την «Οδύσσεια» που την ακολουθούν οι πλέον κολακευτικές κριτικές από τον εγχώριο και τον ξένο τύπο, απόρρoια της συνεργασίας του με τον, γνωστό πια στην χώρα μας, κορυφαίο δημιουργό και σκηνοθέτη Robert Wilson.


Το μελωδικό -φωτεινό αυτό ταξίδι ακολουθεί ένα καινούργιο μουσικό σύμπαν πιο εσωτερικό, μέσα από το οποίο αναδύονται 11 μελοποιημένα ποιήματα του Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Π. Καβάφη οπού μαζί με τον κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Κιμούλη στον ρόλο του αφηγητή θα περιπλανηθούν στους δρόμους της καβαφικής πόλης.


ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Σύντομο Βιογραφικό

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του, εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1840. Ήταν το ένατο παιδί του Πέτρου Καβάφη (1814-1870), μεγαλέμπορου βαμβακιού. Μετά το θάνατο του πατέρα του και την σταδιακή διάλυση της οικογενειακής επιχείρησης, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (Λίβερπουλ και Λονδίνο) όπου έμεινε μέχρι το 1876. Στην Αλεξάνδρεια ο Kαβάφης διδάχτηκε Αγγλικά, Γαλλικά και Ελληνικά με οικοδιδάσκαλο και συμπλήρωσε τη μόρφωσή του για ένα-δύο χρόνια στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Αλεξάνδρειας. Έζησε επίσης για τρία χρόνια, που ήταν τα κρισιμότερα στην ψυχοδιανοητική του διαμόρφωση, στην Πόλη (1882-84).

Καλώς ήρθατε ...

Καλώς ήρθατε στo ιστολόγιο της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών, ενός σχολείου με μακρόχρονη παράδοση και ανεκτίμητη προσφορά στο χώρο της εκπαίδευσης, καθώς, από το 1670 (στη Νάξο) έως και σήμερα (στην Αθήνα), προσφέρει αδιαλείπτως και με υψηλή συναίσθηση του καθήκοντος μόρφωση και καλλιέργεια στα παιδιά.

Πιστό στις παραινέσεις της Αγίας Άγγελας (της ιδρύτριας του τάγματος των Ουρσουλινών), με σταθερό προσανατολισμό σε χριστιανικές και ανθρωπιστικές αξίες, το σχολείο μας μεριμνά για τη διάπλαση ηθικών προσωπικοτήτων, σε πείσμα των δυσοίωνων μηνυμάτων του καιρού μας.

Οι άρτια καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί, με την εφαρμογή δοκιμασμένων αλλά και νεότερων παιδαγωγικών προσεγγίσεων, δεν φείδονται κόπων και χρόνου, προκειμένου να καθοδηγήσουν τους μαθητές στο δρόμο της γνώσης και της ηθικής και να τους προσφέρουν τα εχέγγυα για την εκπλήρωση των επιθυμιών τους και τη διάκρισή τους στο στίβο της ζωής.

Στo ιστολόγιο αυτό, δεν μπορούμε, βέβαια, να αποτυπώσουμε όλη την ένταση της πολυσχιδούς ζωής στην Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών, προσπαθούμε, όμως, να σας κατευθύνουμε στην άντληση χρήσιμων πληροφοριών για την εκδήλωση ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ που θα πραγματοποιηθεί στους χώρους του σχολείου μας.